از چه پسوردی استفاده کنیم که ضمن امن بودن، فراموش نکنیم ؟

از چه پسوردی استفاده کنیم که ضمن امن بودن، فراموش نکنیم ؟

همانطور که می دانید انتخاب کلمات عبور ساده باعث به خطر افتادن امنیت حساب های کاربری و اکانت ها می شود و صد البته امکان حدس زدن این نوع پسوردها توسط دیگران زیاد است از طرفی پسوردهای امن به سختی به حافظه فرو می روند و زود از یاد می روند؛ پس چه کار باید کرد؟در این آموزش می خواهم دو روش برای انتخاب رمزپیشنهاد بدم که خیالتون از همه بابت راحت بشه و البته هرگز فراموش نکنید.ویژگی یک رمزخوب اینه که از حروف کوچک و بزرگ و اعداد و نمادهای وپژه درست شده باشه و طول مناسبی هم داشته باشد مثلا
GV18hb&s2@Wr12
حالا چطور همچنین پسوردی بسازیم و البته مهم تر از اون به یاد بسپاریم؟

روش اول

1.ابتدا باید یک یا دو کلمه به سادگی می توانید به یاد داشته باشید را انتخاب کنید مثلاً اسم خودتون یا اسم بهترین دوستتون من از اسم خود م استفاده می کنم.
Alireza ghasemi
2.اگر دقت کنید برخی از حروف انگلیسی به برخی از اعداد انگلیسی شباهت زیادی دارند پس حروف i,E,z,g,s را به ترتیب با اعداد 1، 3، 7، 9، 5عوض می کنم.
با انجام این مرحله رمز من خواهد شد:
Al1r37a 9ha53m1
3-فاصله ها را با کاراکترهای مثل & یا + پر کنید با انجام این مرحله رمز شما خواهد شد:
Al1r37a9+ha53m1
4-به جای حرف A یا a می توانید از @ استفاده کنم با انجام این مرحله رمز شما خواهد شد:
I1r9+@37h@53m1@
5-مابقی حروف را هم به صورت بزرگ می نویسم این هم از پوسورد نهایی ـــــ>
L1r9+@37H@53M1@

روش دوم

کلمه ای را در نظر بگیرید اما به جای استفاده از حروف مورد نظر از حروف سمت راست یا سمت چپ استفاده کنید
به عنوان مثال Alireza Ghasem < s،otrxs hsdr,o امیدوارم مفید واقع شود.
منبع:شاهدجوان شماره52

کار ایندکس Online را برای محیط SQL Server خود اختصاصی کنید:

کار ایندکس Online را برای محیط SQL Server خود اختصاصی کنید: اخیراً کار نگهداری ایندکس ها را به عهده گرفته ام. به رئیسم گفتم که بلوکه کردن که به وسیله سازمان دهی مجدد ایندکس ها انجام می شود و قفل کردن جدول که به وسیله بازسازی های ایندکس Offline انجام میشود، غیر قابل قبول هستند، زیرا محیط SQL Server ما از تمام سیستم های Enterprise Edition از SQL Server 2008 و2005 تشکیل شده است و من تصمیم دارم از مشکلات این چنینی جلوگیری کنم. من یک راه حل مناسب با قابلیت اختصاصی شدن را جستجو کردم. در نهایت، راه حل خاص خودم را ایجاد کردم، یک کار ایندکس Online که در این مقاله آن را با شما به اشتراک گذاشته امیدوارم برای شما نیز مفید واقع شود. نحوه ایجاد این کار، نحوه پیاده سازی این کار و پرامترهای مختلف کار را به شما نشان خواهم داد.
ایجاد کار ایندکس Online: نیازمندی های اولیه من برای این کار ساده بود. ابتدا باید مشخص می کردم کدام ایندکس ها می توانند به صورت online بازسازی شوند. با نگاه سریعی به MSDN، دستور العمل های خاصی مشخص می شود. انواع داده شی بزرگ (LOB) مثل ، varchar(max ، nvarchar(max ، text ntex ، image varbinary (max و (XML) باید ایجاد و بازسازی شوند یا به صورت offline حذف شوند. ایندکس های خوشه بندی نشده منحصر به فرد می توانند به صورت online ایجاد شوند، هنگامی که این جدول حاوی انواع داده LOB است، ولی هیچ یک از این ستون ها در تعریف ایندکس به عنوان ستون کلید یا غیر کلید استفاده نمی شوند. ایندکس های خوشه بندی نشده که با ستون های نوع داده LOB تعریف می شوند، باید به صورت Offline ایجاد یا بازسازی شوند. مشخص کنید که کدام ایندکس ها می توانند به صورت online بازسازی شوند، زیرا بازسازی با گزینه ایندکس online در ایندکسی صادر می شود که با معیار offline باید متناسب باشد که این امر منجر به یک خطا و رها شدن ایندکس بدون پردازش می شود. بعد از تعیین این که کدام ایندکس ها می توانند به درستی به صورت online بازسازی شوند، پارامترهای مختلفی را به مراحل مختلف کار ایندکس اضافه کردم. برای ایندکس هایی که نمی توانند به صورت online بازسازی شوند، می توانید آن ها را سازمان دهی مجدد کنید، از آن ها صرف نظر نمایید یا آن ها را به صورت offline بازسازی کنید (اگر مدل کسب و کار شما اجازه می دهد). هم چنین پرامترهایی را اضافه کردم که به شما اجازه می دهند ایندکس ها را سازمان دهد مجدد کنید، البته اگر آن ها تحت درصد قطعه بندی خاصی باشند و در صورتی آن ها را بازسازی کنید که روی درصد خاصی از قطعه بندی باشند. سپس ویژگی هایی را برای ردیابی مدت زمان هر ایندکس، زمان شروع و زمان پایان، پیشرفت، قطعه بندی قبل و بعد از اجرای کار و هر بلوکه کردن نتیجه ای را تعبیه کردم. در نهایت، گزینه ای را برای کنار گذاشتن پایگاه داده ها و جداول از عملیات ایندکس اضافه کرده ام. ولی به رئیسم نگفتم که بلوکه کردن در نتیجه سازمان دهی مجدد قابل قبول نبود؟ برای رفع این مشکل، SPID عملیات ایندکس را ردیابی کرده ام و یک کار فرعی را برای پایش هر بلوکه کردن ایجاد کردم که این عملیات ممکن است به وجود آیند. اگر بلوکه کردن برای بیش از X دقیقه در یک ردیف و بلوک های بیشتر از X فرآیند وجود داشته باشد، SPID کشته می شود، دوره زمانی طی می گردد و عملیات ایندکس بر می گردد. بر طبق گفته مایکروسافت، سازمان دهی مجدد، قفل های بلوکه کردن را در دراز مدت نگه نمی دارد؛ بنابراین، SQL Server به هنگام رسانی ها یا پرس و جوهای در حال اجرا را بلوکه نمی کند. هر چند، در محیط های شدیداً تبادلی نمی توانند از 1800 تراکنش در هر دقیقه فراتر روند، هنگامی که در محیط خودم هستم، باید مراقب سازمان دهی های مجدد باشم، بنابراین تشخیص دهنده بلوکه کردن خودم را دارم. اگر تشخیص دهنده بلوکه کردن، یک SPID را بکشد که در فرآیند انجام یک بازسازی است، چه اتفاقی می افتد؟ به دلیل این که عملیات بازسازی به عنوان تراکنش های مستقل روی می دهند، rollback تحمیل شده از کشتن یک بازسازی offline روی یک ایندکس بزرگ که در حال تکمیل شدن بوده است، خیلی بدتر از این است که به عملیات اجازه ادامه داده بدهیم. به این دلیل، آن ها را با تشخیص دهنده بلوکه مدنظرقرار ندادم. همچنین با بازسازی Online به دلایل مختلفی را مد نظر نداشتم ، از قبیل پیچیدگی های کارآیی احتمال مربوط به برگشت به نگاشت ایندکس ها. بر طبق Microsoft SQL Server "2005
Index Operations" (technet.microsoft.com/en-us/library/cc966402.aspx
"فقط دوره های زمانی خیلی کوتاهی وجود دارد که در آن ها، از عملیات Select و DML هم زمان جلوگیری می شود". هر بلوکه کردنی باید قابل تحمل باشد و جایگزین هایی داشته باشد. یک سازمان دهی مجدد، داستان متفاوتی است. به دلیل این که یک سازمان دهی مجدد فقط روی یک جفت صفحه در یک زمان عمل می کند، اگر کشته شود، فقط عملیات جایگزینی فعلی تحت تأثیر قرار می گیرد. مرتبه بعدی که یک سازمان دهی مجدد صادر می شود، این کار هنگامی بهبود می یابد که از آ ن دست بکشیم .

پیاده سازی کار ایندکس: برای ایجاد کار ایندکس، این کد را اجرا کنید که می توانید آن را از www.sqlmag.com با InstantDOC ID 101777 به این ترتیب دان لود کنید:
1-Usp_update_schedule_enabler.sql
2-Index_BuildlndexKey.sql
3-Index_Processlndexes.sql
4-Index_PostCleanup_sql
5-Index_PostFragCale.sql
6-Index_HandleBlocking/sql
7-jod_Blocking_Killer.sql
8-job_Indexing_Master.sql
توجه داشته باشید که از پایگاه داده ای به نام "Common" برای میزبانی عملکرد مشترک بین چندین سرور استفاده کردم. قبل از اجرای این فایل های اجرایی، بایدCommon را در هر اسکریپت با مراجعی جایگزین کنید تا مناسب محیط شما باشد. هم چنین، در رویه Index_BuildIndexKey، جداولی را در یک گروه فایل "Tables" ایجاد کردم. باید Tables را به نام گروه فایل تغییر دهید، وگرنه کار ناموفق خواهد بود. هنگام اجرای job_Indexing_Master.sql، چهار هشدار مرحله ناموجود را دریافت خواهید کرد. صرف نظر کردن از آن ها ایمن است. هر مرحله در یک کار باید به صورت ترتیبی ایجاد شود و برخی مراحل، برای صرف نظر کردن از مراحل بعدی در رویداد عدم موفقیت مرحله ای تنظیم می شوند. مثلاً، اگر مرحله 2 نا موفق باشد، کار به مرحله8 می رود. هنگامی که مرحله 2 ایجاد می شود، قطعاً مرحله8 هنوز وجود ندارد و هشداری صادر می شود. بعد از اجرای اسکریپت های فراهم شده، دو کار SQL Server Agent غیر فعال جدید را خواهید دید: DB Maint-Blocking Killer و DB-Maint IndexMaint . مراحل کار DB-Maint IndexMaint را طوری نام گذاری کرده ام که خود توضیح باشند. در ادامه سریعی بر این مراحل داریم: *مرحله1 یک جدول ردیابی را می سازد که به وسیله تمام مراحل بعد برای انجام عملیات آن ها مصرف می شود. این مرحله حاوی بررسی ویرایش و بررسی نگارش است. اگر از ویرایش و نگارش مناسب برای بازسازی online استفاده می کنید، تمام ایندکس های مدنظر برای بازسازی به صورت offline انجام خواهند شد. *مرحله2 و مرحله8 برای تنظیم مدت پشتیبان گیری در صورت لزوم هستند. این عملکرد به رشد و پر شدن logهای تراکنش شما بسته به پیکربندی های درایو و رشد خودکار کمک می کند. بخاطر داشته باشید که logهای تراکنش شما در طی یک عمل بازسازی شفاف نیستند، زیرا همان گونه که بیان کردم، یک عمل بازسازی به عنوان یک تراکنش منفرد روی می دهد. *مرحله 3 و مرحله7 کار DB Maint-Blocking Killer ایجاد شده قبل را برای پایش مقدار بلوکه کردن توسط یک عمل ایندکس خاص به وجود آمده است، فعال و غیر فعال می کنند. اگر بخواهید این ویژگی را اجرا کنید، این مراحل را حذف کنید. *مرحله4 و مرحله9 در صورتی انجام می شوند که بتوانید از مدل بازیافت در محیط سوییچ کنید. من روش بهترین شیوه مایکروسافت را در هر مرحله کار گنجانده ام تا به مدل های بازیافت مختلف توجه داشته باشیم. این ویژگی را به خاطر دارم که بازسازی یک عمل باlog حجیم است، بدین معنی که هنگامی که پایگاه داده شما در مدل بازیافت logged حجیم است، در حداقل log بماند. بر طبق "SQL Server2005 Online Index Operations" هنگام بازسازی یک ایندکس در یک پایگاه داده با logged حجیم، نسبت log به داده، 10درصد نسبت log به داده بازیافت کامل است. logging حداقل هنگامی مفید است که بخواهید اندازه log تراکنش را قابل مدیریت نگه دارید، مخصوصاً در محیط های کپی برداری. *مرحله5 تمام ایندکس ها را در جدول ایجاد شده در مرحله 1 پردازش می کند. می توانید retry interval و retry attempts را در این مرحله با زمان مناسب برای انتظار در رویدادی که در آن blocking killer این مرحله را خاتمه می دهد، تغییر دهید. *مرحله 6 هر یک از عملیات ناقص یا نا موفق را در log خطای SQL Server ثبت می کند. *مرحله 10 برگشته و قطعه بندی را دوباره محاسبه می کند، بنابراین می توانید تصویر قبل و بعد را ببینید. *مرحله 10 و مرحله1 از دیدگاه مدیریت پویا (DMV) sys.dm_db_index_physical_stats برای جمع آوری اطلاعاتی درباره ایندکس ها استفاده می کنند که فقط نیاز به یک قفل جدول IS دارد، بدون توجه به حالتی که در آن اجرا می شود. شکل 1 تمام مراحل فهرست شده بالا را در SQL Server Management Studio SSMS)) نشان می دهد.
پرامترهای کار:باید نحوه استفاده از تمام پرامترهای ورودی را برای اختصاص کردن طراحی کار ایندکس برای محیط خود بدانید. رویه ذخیره شده در اولین مرحله کار DB-Maint Index Maint (Build Indexing Key تعداد پارامتر را می پذیرد.
@minFragPercent حداقل درصد قطعه بندی یک ایندکس است که باید قبل از در نظر گرفتن یک عملیات ایندکس لحاظ شود. می توانید حداقل درصد قطعه بندی را بر طبق نیازهای خاص خود تنظیم کنید. هر چیزی در زیر این آستانه، صرف نظر خواهد شد.@maxAttempts تعداد دفعاتی است که یک عملیات ایندکس که قبلاً توسط کار DB Maint-Blocking Killer به خاطر بلوکه کردن مازاد کشته شده است، برگردانده خواهد شد. اگر بخواهید فقط یک یا دو پایگاه داده را مد نظر قرار دهید، از @databaselncludelist استفاده کنید که یک varchar با حائل کاما است. اگر بخواهید فقط تعدادی پایگاه داده را کنار بگذارید، از @databaseExcludelist استفاده کنید که آن هم یک varchar با حائل کامل است. سرانجام، اگر بخواهید فقط یک جدول خاص را کنار بگذارید، می توانید این کار را با استفاده از @table Excludelist انجام دهید. رویه ذخیره شده در مرحله 5 کار ایندکس نیز تعدادی پارامتر را می گیرد که شکل 2 نشان می دهد @reorgMinFragPercent حداقل مقدار قطعه بندی است که باید برای سازمان دهی مجدد وجود داشته باشد. این مقدار نباید زیر مقدار @minFragPercent در مرحله Build Index Key باشد. @rebuildMinFragPercent حداقل قطعه بندی است که باید برای بازسازی وجود داشته باشد. مثلاً، اگر این مقادیر را با 20 درصد و 30 درصد تنظیم کنید، هر چیزی زیر 20 درصد قطعه بندی صرف نظر خواهد شد، هر چیزی بین 20 و 30 درصد قطعه بندی سازمان دهی مجدد می شود و هر چیزی بزرگ تر یا مساوی 30 درصد، در صورت امکان به صورت online بازسازی می شود. اگر این دو درصد را مساوی یکدیگر تنظیم کنید، فقط بازسازی روی خواهند داد. تنظیم @onlineOnly با 1بدین معنی است که قصد دارید فقط بازسازی های online را انجام دهید. تنظیم این مقدار با 0 موجب خواهد شد ایندکس ها در صورت امکان به صورت online ساخته شوند، در غیر این صورت به صورت offline ساخته می شوند. @reorgNonOnline در صورت تنظیم با 1 به همراه @onlineOnly که با 1 تنظیم شده است، به ایندکس ها اجازه می دهد که نتوانند بازسازی شوند. اگر تمام ایندکس های شما بتوانند سازمان دهی مجدد شوند، @globalAllowReargs را اضافه کرده ام تا ایمنی ناموفق نهایی باشد که اجازه می دهد سازمان دهی های مجدد در مقیاس جهانی روی دهند. در محیط من، مطلقاً حیاتی است که برخی ایندکس ها مجدداً سازمان دهی نشوند. اگر تمام ایندکس های شما بتوانند سازمان دهی مجدد شوند، @globalAllowReargs می تواند با 1 تنظیم شود. سرانجام،DB Maint-Blocking Killer حاوی یک مرحله است که شامل یک رویه ذخیره شده است که دو پارامتر را می پذیر. @blockingMins تعداد دقایقی است که یک SPID به عنوان بلوکه شده تشخیص داده شده است. این کار هر دقیقه اجرا می شود و بررسی بلوکه شدن را انجام می دهد. اگر SPID را بیابد که یک عملیات ایندکس را انجام می دهد، @blockingMins را در یک ردیف بلوکه می کند و SPID را می کشد. برای تعریف بلوکه کردن، پارامتر @blockingProcesses را اضافه کرده ام. اگر SPID بلوکه شده بیش از فرآیندهای @blockingProcesses بلوکه شده باشد، خاطی در نظر گرفته شده و تعداد بلوکه آن تکرار می شود. به خاطر زمان و فضا، در این مقاله، مستندات جامع کد توصیف کننده هر مرحله و پارامترهای آن ها را نیاورده ام. هنگام پیکربندی DB-Maint Index Maint طبق سلیقه خود، تعیین زمان بندی را داشته باشید، مطمئن شوید که آن را در SSMS با کلیک راست روی کار و انتخاب Enable فعال کرده اید.

حداقل کردن کارآیی ایندکس:
به دلیل این که عملیات بازسازی به عنوان تراکنشی مستقل روی می دهد، rollback تحمیلی از کشتن بازسازی offline روی یک ایندکس بزرگ که در حال تکمیل است، خیلی بدتر از اجازه دادن به ادامه آن عملیات است. این راه حل به شما اجازه می دهد حداکثر کارآیی را در مورد ایندکس های خود بدون اجبار در قربانی کردن چیزی داشته باشید. من نتوانستم عملکردی را به این کار اضافه کنم، ولی تشخیص دادم که هیچ کاری به طور کامل در تمام برنامه ها نوشته نمی شود، یا به کار گرفته نمی شود. در این کد، به تعدادی توضیح توجه خواهید کرد که در توسعه حداقل هستند. این ها تعدادی پارامتر اضافی هستند که می توانند استفاده شوند، توسعه یابند یا حذف شوند تا این کار طبق محیط شما طراحی شود. من امیدوارم این کار ایندکس به شما کمک کند به سادگی بازسازی ایندکس ها را به صورت online انجام دهید.
منبع:ماهنامه ی رایانه شماره 188

چگونه یک سیستم عامل لینوکس نصب کنیم

چگونه یک سیستم عامل لینوکس نصب کنیم

«لینوکس» یکی از نام هایی است که بسیاری از کاربران گاه و بی گاه می شنوند اما هیچ گاه شخصاً آن را نمی بینند، و حتی بعضی از کاربران نمی دانند که دقیقاً لینوکس چیست.
لینوکس آن گونه که فکر می کنید یک معما و یک سیستم عامل(1) پیچیده نیست. اساساً یک سیستم عامل است، یا دقیق تر، یک جزء بنیادی بسیاری از سیستم عامل هایی است که در سراسر جهان یافت می شود، از وسایل موبایل گرفته تا کامپیوترهای پیچیده IT. هنگامی که کسی می گوید که این یا آن سیستم عامل یک سیستم لینوکس است، منظورش آن است که آن سیستم عامل بر روی لینوکس ساخته شده است.
نگارش های متعددی از سیستم عامل های لینوکس برای کامپیوترهای شخصی طراحی شده است، که همان نقش ویندوز اکس پی/ ویستا/7 یا Mac OS X را بازی می کنند. یکی از پرطرفدارترین آنها ابونتو( Ubuntu) است. به بیان دقیق تر،ابونتو و لینوکس هم معنی نیستند؛ ابونتو یک سیستم عامل مبتنی بر لینوکس است، اما تعداد زیاد دیگری سیستم عامل وجود دارد که بر بنیاد لینوکس هستند. به عنوان مثال، سیستم عامل موبایل آندروید ( Android) یک سیستم عامل مبتنی بر لینوکس است.
ابونتو یک گزینه خوب برای مبتدیانی است که می خواهند لینوکس را امتحان کنند، چون نه تنها کاربر پسندتر از سایر نگارش های لینوکس است، بلکه بر روی بعضی از نت بوک ها(2) نیز نصب شده است، و در نتیجه ممکن است با ابونتو بیشتر از سایر نگارش های لینوکس برخورد کنید.
آخرین نگارش ابونتو در زمان چاپ مقاله نگارش Ubuntu 9.10 Karmic Koala است.( در نام هر نگارش جدید یک صفت به اضافه نام یک حیوان به ترتیب حروف الفبا می آید. به عنوان مثال، چند نگارش پیشین عبارت بودندو از Jaunty Jackalope (3) و Interpid Ibex ( 4) . حالا سازندگان بعد از ساخت Zany Zebra (5) یا مانند آن از چه نامی استفاده خواهند کرد با خودشان است).

چرا لینوکس؟

تعداد محدودی از کاربران کنجکاو دوست دارند فناوری ها، محصولات و ابزارهای جدید را بررسی کنند، بعضی از مردم نیز تعجب می کنند که چرا آنها به خود زحمت می دهند تا یک سیستم عامل جدید را بلافاصله پس از انتشار به کار بگیرند. بالاخره، با وجود شکایت ها درباره ویندوز یا Mac OS، آنها هنوز بسیار طرفدار دارند و خیلی خوب کار می کنند.
علت اصلی برای انتخاب یا مهاجرت به یک سیستم عامل لینوکس هزینه است، یا دقیق تر، آزادی از قید هزینه های مربوط به سیستم عامل و نرم افزارهای اختصاصی است. لینوکس یک سیستم عامل منبع باز(6) است، یعنی کد منبع آن در اختیار همگان است، و هرکسی که توانایی برنامه سازی دارد می تواند آن کد را اصلاح کند یا چیزی به آن اضافه کند. نرم افزار منبع باز در مقابل نرم افزار اختصاصی قرار دارد، که کد آن محرمانه می ماند و فقط در اختیار صاحب آن است.
بی آن که به تاریخ پر فراز و نشیب نرم افزار منبع باز مراجعه کنیم،به اختصار می گوییم که بسیاری از کاربران معتقدند که نرم افزار باید هزینه ای در بر نداشته باشد. آنها معتقدند که سیستم عامل ها نیز باید رایگان باشند.

از سطح ایدئولوژی اگر بگذریم، حقیقت آن است که بسیاری از نگارش های لینوکس مخصوص کامپیوترهای شخصی، مانند ابونتو رایگان هستند.این رایگانی سبب کاهش هزینه های کامپیوتر از طریق حذف هزینه سیستم عامل، مثلاً ویندوز روی یک پی سی، و همچنین حذف هزینه های بسیاری از نرم افزارهای مورد استفاده شما می شود.
تعداد زیادی برنامه رایگان و کاملاً قانونی برای هر نوع نرم افزاری که تصور می کنید،شامل برنامه های اداری، مرورگر اینترنت، ابزار صدا و ویدئو، بازی و مانند آن برای سیستم عامل های لینوکس وجود دارد.
البته معایبی نیز وجود دارد_ مثلاً مشکل سازگاری سخت افزار یا یادگیری یک سیستم عامل جدید _ اما ابونتو را به راحتی می توانید امتحان کنید و سپس در مورد استفاده از آن تصمیم بگیرید.

دریافت ابونتو

اگر اینترنت پر سرعت داشته باشید برای دریافت ابونتو می توانید به سایت وب ابونتو مراجعه کنید:
http://www.ubuntu.com
یک روش دریافت ابونتو، دریافت فایل تصویر دیسک (7) ISO (8) است. این فایل را بعداً می توانید در یک سی دی ذخیره کنید. یک تصویر دیسک یک فایل است که حاوی همه داده های مورد نیاز برای بازسازی یک دیسک سخت است. در این حالت، فایل ISO حاوی سیستم عامل ابونتو است.

برای شروع،روی Download Ubuntu در سراصفحه(9) سایت وب ابونتو کلیک کنید. از منوی پایین آمدنی Download Location ( تحت دکمه سبز Begin Download) برای انتخاب کشوری که در آن مقیم هستید بهره بگیرید و روی Begin Download کلیک کنید. فایل ISO را در مکان دلخواه تان ذخیره کنید. دریافت این فایل بسته به سرعت اینترنت شما مدتی طول خواهد کشید( این فایل حدود 700 مگابایت است). پس از تکمیل عملیات دریافت، یک سی دی فرمت نشده خام را در دیسک ران قرار دهید.
روشی که برای نوشتن تصویر ISO در سی دی به کار می برید به نوع نرم افزار رایتر مورد استفاده شما بستگی دارد. از هر نرم افزاری که استفاده کنید، فایل تصویر ISO را در یک سی دی خام بنویسید.
از یک برنامه رایتر سی دی مانند برنامه رایگان ISO Recorder برای نوشتن تصویر ISO در یک سی دی بهره بگیرید( http://isorecorder.alexfeinman.com/isorecorder.htm)
همچنین یک حافظه فلش USB بوت پذیر می توانید بسازید. چندین روش برای اجرای این کار وجود دارد، اما ساده ترین روش آن است که یک حافظه فلش را به کامپیوتر وصل کنید( که دست کم یک گیگابایت فضای آزاد دارد) و فایل رایگان UNetbootin را از سایت وب زیر دریافت و نصب کنید:

unetbootin.sourceforge.net
پس از اجرای UNetbootin، دکمه رادیویی Diskimage را فعال کنید و مکان فایل ISO را که پیشتر از اینترنت دریافت کرده اید بیابید و آن را انتخاب کنید.
در کنار Type، حافظه فلش USB وصل شده را انتخاب کنید و روی OK کلیک کنید. هنگامی که برنامه بار کردن همه فایل ها را تمام کرد، روی Reboot Now کلیک کنید.
عملیات اجرای Ubuntu Installer For Windows بسته به این که از مرورگر Internet Explorer بهره می گیرید یا از مرورگر Mozilla Firefox اندکی تفاوت می کند.
در زمان باز راه اندازی کامپیوتر با هر روشی که کامپیوترتان استفاده می کند( معمولاً زدن کلید DELETE یا F2) وارد بایوس (10) شوید و آن را طوری پیکربندی کنید که از دیسک ران سی دی یا حافظه فلش USB بوت کند. پس از باز راه اندازی کامپیوتر، هنگامی که پیام مشخص کردن زبان آمد زبان مورد نظر خود را_ که احتمالاً انگلیسی است_ انتخاب کنید. منتظر بمانید دیسک ران سی دی یا حافظه فلش USB کارهای خود را انجام بدهد و سپس به ابونتو بوت کند.
توجه داشته باشید که در این مرحله، در عمل ابونتو را نصب نکرده اید. آنچه انجام می دهید یک نگارش « زنده» یا « live» از سیستم عامل ابونتو است، که اساساً یک نمونه از این سیستم عامل را بدون نصب کردن خودش به اجرا در می آورد. یک روش عالی برای آزمودن ابونتو است، بی آن که مجبور باشید ابتدا آن را بر روی دیسک سخت خود نصب کنید، و یک روش عالی برای نشان دادن ابونتو به دوستان و آشنایان در کامپیوتر خودشان است. برای تشخیص عیوب کامپیوترهایی که به ویندوز بوت نمی کنند یا برای پشتیبان گیری از داده های مهم نیز می تواند به کار رود.

هر چند، ابونتو را به آسانی می توانید از نگارش live آن نصب کنید. بر روی دسک تاپ، یک آیکن Install Ubuntu 9.10 حاضر است؛ روی این آیکن برای نصب ابونتو کلیک - دو ضرب کنید.
همچنین، پیش از آن که نگارش زنده ابونتو بار شود آن را می توانید در دیسک سخت نصب کنید. پس از آن که زبان مورد نظرتان را به هنگام بوت شدن ابونتو انتخاب کردید، به جای گزینه Try Ubuntu Without Any Change To Your Computer، گزینه Install Ubuntu را انتخاب کنید. برنامه نصاب ابونتو به اجرا در خواهد آمد.
هرگاه درخواست شد، زبان مورد نظرتان را انتخاب کنید و روی Forward کلیک کنید.

ساعت را میزان کنید و دوباره روی Forward کلیک کنید. سپس، طرح صفحه کلید( USA طرح پیش فرض است) را انتخاب کنید و روی Forward کلیک کنید.
درصفحه بعد، دیسک سخت تان را به منظور ساخت یک ترکیب دو بوتی سیستم عامل موجود و ابونتو می توانید پارتیشن کنید. دکمه رادیویی کنار عبارت زیر را فعال کنید:
Install Them Side By Side, Choosing Between Them Each Startup
سپس،برنامه نصاب یک پارتیشن برای شما برپا خواهد کرد. به طور دستی خودتان نیز می توانید فضای دیسک سخت را تقسیم بندی کنید. فقط برای پارتیشن سیستم عامل ابونتوی خود فضای کافی به اندازه چند برنامه، و تعدادی فایل در نظر بگیرید؛ مقدار 10 گیگابایت باید بسیار خوب باشد.( اما اگر قصد دارید از ابونتو به عنوان سیستم عامل اصلی خود بهره بگیرید، فضای بیشتری را در نظر بگیرید).
پس از مشخص کردن انتخاب های تان، روی Forward کلیک کنید. سیستم دقایقی را به تکمیل کردن عملیات پارتیشن بندی اختصاص خواهد داد. پس از آن، نامی را که می خواهید به هنگام ورود به کامپیوتر برای حساب شما ظاهر شود، یک گذرواژه، یک نام برای کامپیوتر، و تنظیم های ورود به حساب( مثلاً آیا می خواهید پیش از ورود به حساب تان یک گذرواژه تایپ شود یا نه) را وارد کنید. این اطلاعات را که تایپ کردید، روی Forward کلیک کنید. در صفحه بعد، وارد کردن حساب های موجود از یک سیستم دیگر، مثلاً حساب ویندوزی که هم اکنون بر روی کامپیوترتان دارید، را می توانید انتخاب کنید تا برنامه Ubuntu Migration Assistant به اجرا در بیاید و به طور خودکار فایل ها و تنظیم های شما( مانند بوک مارک های (11) برنامه مرورگر، چهره دسک تاپ، و حساب های IM) را به فرمت ابونتو تبدیل کند.
روی Forward کلیک کنید، تنظیم های خود را در صفحه بعد بررسی کنید، و روی Install کلیک کنید. منتظر بمانید تا عملیات نصب تمام شود و سپس در زمانی که درخواست شد روی Restart Now کلیک کنید.

آسان ترین روش ممکن

با آن که روش ذکر شده دریافت و نصب ابونتو آسان است، یک روش آسان تر نیز برای انجام این کار وجود دارد. ابونتو چیزی به نام Ubuntu Installer For Windows دارد.
برای دستیابی به Ubuntu Installer For Windows، روی Download Ubuntu در سراصفحه سایت وب ابونتو کلیک کنید. تحت دکمه سبز Begin Download، روی Alternative Download Options Including Ubuntu Installer For Windows کلیک کنید.اطمینان یابید که دکمه رادیویی Download Ubuntu 9.10 انتخاب شده است و سپس به پایین صفحه بروید و روی Ubuntu Installer For Windows تحت Other Download Options کلیک کنید.
درصفحه نتیجه، متوجه خواهید شد که دکمه سبز Begin Download آنجاست، اما با یک تغییر مهم_حالا «Ubuntu Installer For Windows» را نیز در کنار خود دارد.
مکان ذخیره خود را در منوی پایین آمدنی Download Location انتخاب کنید و روی Begin Download کلیک کنید. دکمه سبز به رنگ خاکستری در خواهد آمد، و یک پنجره به نمایش در خواهد آمد. اگر از Internet Explorer استفاده می کنید، روی Run برای به اجرا در آوردن نصاب کلیک کنید. اگر از Mozilla Firefox استفاده می کنید، روی Save File کلیک کنید، و هنگامی که دریافت فایل به پایان رسید، روی فایل Wubi.exe کلیک - دو ضرب کنید، روی OK کلیک کنید، و روی Run کلیک کنید.

سپس برنامه نصب کننده به شما امکان می دهد که یک سیستم دوبوتی برپا کنید. در پنجره ای که به نمایش در خواهد آمد، مقدار فضای آزاد موجود بر روی دیسک سخت تان را می توانید ببینید و در کادر کنار Installation Size می توانید اندازه پارتیشن ابونتوی جدید را به هر مقداری که دوست دارید معین کنید.
همچون قبل، مقدار فضای آزاد مناسبی را برای این پارتیشن اختصاص بدهید. اگر قصد دارید که از پارتیشن ابونتو زیاد استفاده کنید یا آن را به عنوان پارتیشن اصلی( Primary Partition) خود به کار بگیرید، مقدار فضای بیشتری از دیسک سخت را به آن اختصاص بدهید. اگر فقط می خواهید آن را آزمایش کنید و گاهی از آن بهره بگیرید، اطمینان یابید که پارتیشن اصلی شما( در مورد نمونه ما، ویستا) بخش بیشتر دیسک سخت را به خود اختصاص می دهد. روی منوی پایین آمدنی Installation Size کلیک کنید و انتخاب تان را معین کنید.تحت منوی پایین آمدنی Desktop Environments یکی از چند« چهره» مختلف را می توانید انتخاب کنید. بین این گزینه ها اختلاف زیادی وجود ندارد. ما گزینه اول، Ubuntu را انتخاب کردیم.
در پنجره Ubuntu Installer، همچنین می توانید یک زبان انتخاب کنید، و یک نام کاربری و یک گذرواژه بسازید. در خاتمه، روی Install کلیک کنید. ( چند دقیقه ای طول خواهد کشید.) یک پیام خواهد آمد و از شما خواهد خواست که کامپیوتر را برای تکمیل عملیات نصب باز راه اندازی کنید. دکمه رادیویی Reboot Now را انتخاب کنید و روی Finish کلیک کنید.

در زمان باز راه اندازی، از شما پرسیده خواهد شد که کدام سیستم عامل را مایلید بار کنید. ما گزینه های ویستا و ابونتو را داشتیم. از صفحه کلید برای انتخاب Ubuntu و زدن کلید Enter بهره بگیرید. ابونتو سپس به طور خودکار برای نخستین بار به اجرا در خواهد آمد. این عمل چند دقیقه ای طول خواهد کشید.

کاوش کنید و لذت ببرید

از هر روشی که برای رسیدن به ابونتو بهره بگیرید، امتحان کردن آن جالب و آسان است. این سیستم عامل به گونه ای باورنکردنی سازمان یافته است. پیدا کردن همه ابزار و برنامه های توکار این سیستم عامل فقط به نگاه کردن به چند منو در بالای صفحه نمایش احتیاج دارد؛ با این همه، امکانات فراوانی دارد که آنها را باید کشف کنید و از آنها لذت ببرید.

پی نوشت ها :

1) operating system
2)netbook
3)شغال زرنگ
4) بز بی باک
5) گور خر مسخره
6) open source
7) disk image
8) international standards organization
9)home page
10)BIOS( Basic Input/Output System)
11)bookmark

منبع:نشریه ریز پردازنده، شماره 190.

چگونه با استفاده از Excel لیستی از نتایج آپدیت شده را مرتباً نشا

چگونه با استفاده از Excel لیستی از نتایج آپدیت شده را مرتباً نشان دهیم.
مشاهده لیستی از آخرین نتایج آپدیت شده به صورت پیوسته می تواند بسیار مفید و جذاب باشد. این نتایج می تواند گزارش هایی از پیروزی های مسابقات،مشخصات فروش ویا تعداد نجات یافتگان باشد.نتایج ممکن است بر روی نمایشگرهای اینترانت و یا از طریق ویدئو پروژکتور بر روی دیوار کلوپ ها، فروشگاه ها و ادارات نمایش داده شود. بهترین نرم افزاربرای اینکار استفاده از برنامه های Spreadsheet همچون Excelاست. گرافیک هایی بوسیله Smartart ارائه می شود و می توانید توسط ماکروهای کوچکی،روزانه ویا هر دقیقه آن ها را آپدیت کنید.اگر با نرم افزارExcel2007 کار می کنید یک صفحه جدید باز کنید و از منوی Insert گزینه Smartart را انتخاب کنید. در پنجره باز شده در منوی سمت چپ Hierarchy را انتخاب کنید. ودر پنجره ی سمت راست ایتم tabie Hierarchy
را انتخاب کنید.در دیاگرام شما یک ردیف سه تایی از جعبه ها را مشاهده می کنید که ردیف اول برای تیتر استفاده می شود و ردیف دوم و سوم در مجموع 5بلوک دارند.Smartart زبان مخصوص به خود دارد که شهودی نیست اما اگر این دستورات را رعایت کنید به مشکلی بر نمی خورید.بر روی پایین ترین جعبه در سمت چپ کلیک کرده و سپس در نوار ابزارCreat Graphic بر روی منوی Promote کلیک کنید.این جعبه به ردیف بالا منتقل می شود. این کار را برای جعبه های دیگر در ردیف سوم نیز انجام دهید تا ردیف سوم حذف و در ردیف دوم 5 جعبه داشته باشید.شما می توانید داخل جعبه ها هر عبارتی را تایپ کنید. زمانی که Smartart در صفحه فعال باشد در بالای صفحه نام آن در بالای تمام نوار ابزارها قرار می گیرد. بر روی Page Layout کلیک کرده و سپس بر روی منوی themes در انتهای سمت چپ کلیک کرده و یک تم را برای نمودار خود انتخاب کنید. این کار رنگ زمینه،فونت و اندازه نقطه ها را در نمودار تغییر می دهد.
انتخاب یک Style: بر روی Smartart کلیک کرده واز نوار ابزار بر روی Design واز آنجا یک Style برای نمودار خود انتخاب کنید. بر روی یکی از جعبه ها کلیک کرده و Ctrl&A را فشار دهید تا تمامی جعبه ها به حالت انتخاب درآیند و سپس بر روی آنها کلیک راست نموده و گزینهCopy را بزنید. سپس در پایین نمودار آن را Paste کنید. این کار جعبه ها موجود در نمودار شما را به شکل های مستقل تبدیل می کند. در این حالت نیز می توانید فرمت شکل جعبه ها را با کلیک راست بر روی آنها و انتخاب Format Shape تغییر دهید. شما می توانید به راحتی در زیر نوار Home رنگ زمینه هر یک از جعبه ها ورنگ فونت را تغییر دهید. شما می توانید با کلیک راست بر روی هر کدام از جعبه ها و انتخاب گزینه Format Shape هر نوع افکتی به این جعبه ها بدهید،بطور مثال می توانید با انتخاب 3D Rotation جعبه ها را در امتداد XوYوZ با هر زاویه ای دوران دهید. بین نمودار اصلی شما و آن نموداری که به صورت عکس در زیر نمودار اصلی Paste کردید هیچ گونه ارتباطی وجود ندارد و شما می توانید هر زمانی که مایل بودید آن را حذف کنید ویا با کلیک بر روی هر جعبه و فشار دادن کلید Delete آن را حذف می شود. یک رنجی از 6 سلول که قرار است نتایج آپدیتی را نمایش بدهد انتخاب کنید. بر روی سلول اول کلیک کنید و فرمول جعبه بالا را در داخل آن تایپ کنید. اگر می خواهید که نتایج روزانه آپدیت شوند عبارت زیر را تایپ کنید: Team results "& TEXT(TODAY)(),"mmm d yy"= واگر می خواهید نتایج هر دقیقه آپدیت شود عبارت زیر را تایپ کنید: Team results "& TEXT(NOW)(),"h mmm"= am/pm" حال اگر فرمول در سلول A45 قرار دارد و می خواهید آن را وارد جعبه
کنید، بر روی جعبه کلیک کنید و به جای نوشتن فرمول عبارت=A45را در داخل جعبه تایپ کنید.با این کار محتویات این سلول در این جعبه نمایش داده می شود. در سلول های A46:A50 مقادیراولیه نتایج را وارد کنید. در ادامه اگر تمایل داشتید این سلول ها می توانند لینک تغییر دادن پایگاه داده را داشته باشند.بر روی جعبه اول کلیک کرده ودر منوی فرمول عبارت=A46 را تایپ کنید وبرای بقیه جعبه ها نیز همین کار را با سلول ها A47وA50 انجام دهید. اگر می خواهید زمان و تاریخ را به صورت دستی آپدیت کنید فقط کلیدF9را فشار دهید. اگر می خواهید این کار را Excel برای شما انجام دهد می توانید از ماکروها استفاده کنید.Alt&F11 را فشار داده و در پنجره سمت چپ بر روی hisWorkbook دو بار کلیک کنید ودر پنجره ی باز شده در سمت راست شده عبارت زیر را تایپ کنید:

private sub workbook_beforeclose(cancel as boolean)
application.on time m time,"refresh",,false
end sub
private sub workbook_open()
application.on time now+timwvalue("00:01.00") ,"refresh"
end sub

بر روی منوی Insert کلیک کرده و module را انتخاب کنید و سپس در پنجره سمت راست عبارت زیر را تایپ کنید:

public m time as date
sub refresh()
mtime=now+timevalue("00:01 .00")
application.on time
m time,"refresh"
calculate
end sub

دوباره Alt&F11را فشار بدهید تا از پنجره خارج شوید. اکنون نمودار خود به صورت اتوماتیک آپدیت می شود. این فایل را درExcel با فرمت.xlsm ذخیره کنید وبا پسوند پیش فرض Excel که.xlsx است فایل را ذخیره نکنید چون به ماکروها اجازه کار نمی دهند.
گرفتن سهام:یکی از مواردی که خیلی بر روی قیمت سهام تاثیر می گذارد وضعیت بازار است و سپس نوع واحدی که سهام مربوط به آن است ودر انتها عملکرد شرکت نیز مؤثراست.شاخص FTSE100 (شاخص سهام Financial Times از100سهام برتر)در3سال گذشته 28و4درصد،در طول پنج سال گذشته 9و2درصد ودر طول10سال گذشته9و30درصد سقوط کرده است.تمامی این موارد نشانگر این است که در حال حاضر بخش های خصوصی صدمات زیادی دیده اند. این نتایج تاریخی می تواند بر روی یک Spreadsheet رسم شود.خوشبینانه تر اینکه شما از این طریق می توانید شرکت های خصوصی را بررسی کنید.در این ماه ما به بازگشت دارایی ها نگاه می کنیم.از طریق ترازنامه شرکت ها، گزارش تمام دارایی ها شرکت را بررسی می کنیم. این مقادیر رادر100ضرب کرده وبر کل فروش خالص تقسیم می کنیم.این مقدار باید تقریباً درطول سال ها ثابت باشد ونه به بالا ونه به پایین نوسان کند و روی یک خط مستقیم با صنعت حرکت کند.فروش خالص به معنی درآمد خالص می باشد که کمتر از ارزش کل کالاها می باشد چون مقداری به علت خراب بودن کالا وسرویس کم و مقداری به علت پرداخت فوری ونقدی تخفیف داده می شود.تخفیف داده شده در خریدهای با حجم بالا معمولاًدر بیشتر صنایع قبل از اینکه در گردش مالی ثبت شود از درآمد کسر می شود. معمولاً بیشتر شرکت ها با توجه به قیمت بالای دستگاه و تجهیزات آنها را خریداری نمی کنند بلکه آنها را اجاره می کنند.زمانیکه شما مقداری از سهام یک شرکت را می خرید،به یک سهامدار جزءتبدیل می شوید وبهتر است تمامی این اطلاعات را در داخل صفحات Sreadsheet ذخیره کنید تا بتوانید از طریق آنها تصمیمات بهتری در زمینه خرید و فروش سهام اخذ کنید.
منبع:ماهنامه ی رایانه شماره 188

برنامه Windows Remote Assistance در ویندوز

برنامه Windows Remote Assistance در ویندوز
کمک از راه دور

چه خوب است اگر دوست کامپیوتری با تجربه شما_ کسی که دوبار در هفته با او تماس می گیرید تا مسائل کامپیوتر شما را حل کند _ بتواند از طریق خط تلفن و اینترنت مسئله کامپیوتر شما را پیدا و حل کند. آیا شبیه به فیلم های عملی - تخیلی به نظر می آید؟ نه. بسیاری از کاربران کامپیوتر، از تازه کاران گرفته تا خبره ها، دوستان یا خویشاوندانی دارند که درباره کامپیوتر بیشتر از آنها می دانند. و حالا، باید از برنامه ی Remote Assistance ویندوز 7 سپاسگزار بود، زیرا این افراد می توانند مستقیماً از راه دور و در جلوی چشم شما اصلاحاتی در کامپیوتر شما به وجود بیاورند و احتمالاً مسئله کامپیوتر شما را حل کنند.
Remote Assistance به شما کمک می کند. اکثر تعمیرکاران کامپیوتر از توضیحات فراوانی که مجبورند پای تلفن به کاربرانی بدهند که کامپیوترشان مسئله پیدا کرده است آگاهند و می دانند که همواره بیان چنین توضیحاتی وقت گیر است. در اکثر موارد، این افراد اگر به کامپیوتر مسئله دار دسترسی داشته باشند مدت زمانی که مجبورند بابت حل مسئله صرف کنند تقریباً نصف می شود. افزون بر این، موقع ارائه توضیح از طریق تلفن، کاربران چنان وقت خود را صرف اجرای دستورات دوست خود می کنند که بار بعد که همان مسئله رخ می دهد فراموش می کنند که چگونه رفع اشکال کنند.
به عنوان مثال، فرض کنید کاربر تازه کار، مسئله ای در صفحه نمایش کامپیوتر خود داشته باشد و نداند که چطور آن را حل کند. با یک یا چند بار تلفن زدن به یک دوست با تجربه خود ریشه مسئله را پیدا می کند، اما چون خود تجربه ندارد دوست با تجربه مجبور است در حل مسئله گام به گام او را هدایت کند. با برنامه Remote Assistance این دوست با تجربه می تواند به سرعت وارد بخش Device Manager در ویندوز 7 شود و برنامه رانش گر( driver) ویدئویی آن را ارتقا بدهد. و اگر پس از یک بوت مجدد باز هم مسئله وجود داشته باشد، دوست با تجربه می تواند عملیاتی را که در Task Manager اجرا می شود و ممکن است با خصوصیات نمایش تداخل پیدا کند بررسی کند.

در سراسر این عملیات، کاربر تازه کار می تواند فقط تماشا کند و یا درباره مراحلی که دوست با تجربه اش انجام می دهد یادداشت بردارد، و حتی از طریق تلفن پرسش هایی از او بپرسد. اگر تنها خط تلفنی کاربر کم تجربه به وسیله Remote Assistance اشغال شده باشد، او باز هم می تواند از بخش گپ زنی( chat) این برنامه بهره بگیرد و سؤالاتی را بپرسد.
البته،یکی از لذت های داشتن کامپیوتر یادگیری مسائل این فناوری است. اگر در نهایت خودتان خبره شدید و توانستید دوستان تان را راهنمایی کنید، احتمالاً از قدرت و سادگی Remote Assistance برای عملیات رفع اشکال قدردانی خواهید کرد.
هرگاه با یک مسئله کامپیوتری برخورد کنید که شما را گیج و ویج کرده باشد، اگر همیشه کسی باشد که کمک کند عالی است. اما حتی اگر آن قدر خوشبخت باشید که یک دوست یا آشنای با معلومات داشته باشید، هنگام نیاز معلوم نیست که دم دست باشد.
خوشبختانه، Windows Remote Assistance مسئله را حل کرده است. این برنامه به شما امکان می دهد که کمک فنی را از کسی دریافت کنید که در آن سوی شهر، یا یک استان دیگر، یا در یک شهر دیگر دنیا زندگی می کند. هنگامی که از طریق Remote Assistance کمک فنی دریافت می کنید، آن شخص خواهد توانست که دسک تاپ ویندوز شما را تماشا کند، و در صورت لزوم، حتی کنترل آن را به دست بگیرد و شما راحت کارهای او را تماشا کنید. به اجمال، Remote Assistance با سریع تر کردن و کارآمدتر کردن عملیات رفع اشکال، احتمال یافتن یک راه حل را افزایش می دهد.
Remote Assistance یک برنامه جدید ویندوز 7 نیست؛ در ویندوز ویستا و در ویندوز اکس پی نیز حضور داشت. اما Remote Assistance در ویندوز 7 تکامل پیدا کرده است_ به ویژه، یک گزینه جدید به نام Easy Connect دارد که می تواند عمل کمک رسانی را قابل اعتمادتر، راحت تر، و امن تر کند.
در این مقاله، نحوه استفاده از Remote Assistance و Easy Connect در ویندوز 7 برای دعوت از یک کاربر دیگر ویندوز 7 را شرح می دهیم که شما می شناسید، و به ارتباط کامپیوترتان با کامپیوتر او اعتماد دارید و می دانید که می تواند به شما کمک کند. همچنین، دستورالعمل های مربوط به حالتی را که امدادگر، ویندوز 7 را نداشته باشد یا Easy Connect مطابق انتظار کار نکند توضیح خواهیم داد.

صمیمانه دعوت شده اید

پس از آن که تدارکات لازم برای دریافت کمک از شخصی دیگر را فراهم کردید و آن شخص در کنار کامپیوترش حاضر شد، لازم است یک دعوت نامه(1) ارسال کنید که به امدادگر امکان خواهد داد که کامپیوتر شما را بیابد و به آن وصل شود.

برای ارسال دعوت نامه، منوی Start را باز کنید، assistance را در کادر جستجو تایپ کنید، و سپس Windows Remote Assistance را انتخاب کنید. گزینه دیگر که به صفحه کلید نیاز ندارد، آن است که روی Help And Support در منوی Start کلیک کنید، روی دکمه Ask کلیک کنید، و سپس روی لینک Windows Remote Assistance کلیک کنید . از هر راهی که بروید، پنجره ای به نمایش در خواهد آمد که از شما می پرسد که آیا کمک می خواهید یا نه_ گزینه Invite Someone You Trust To Help You را انتخاب کنید.( برای اطلاعات بیشتر درباره روش پاسخ دادن به دعوت نامه Remote Assistance، بخش « کمک کنید» را بخوانید.)
پنجره بعدی از شما خواهد خواست که از امدادگر مورد اعتماد خود دعوت کنید. گزینه Use Easy Connect را انتخاب کنید. پس از چند لحظه، دعوت نامه شما ساخته خواهد شد و یک پنجره جدید حاوی یک گذرواژه (2) 12 کاراکتری حرفی - عددی به نمایش در خواهد آمد که امدادگر برای ارتباط با سیستم شما به آن نیاز خواهد داشت.

این گذرواژه را از طریق تلفن می توانید به امدادگر اطلاع بدهید، یا اگر با برنامه های پیام رسانی فوری(3) کار می کنید، می توانید روی گذرواژه کلیک - راست کنید، Copy را انتخاب کنید، و سپس آن را در یک پیام paste کنید. با آن که همه حروف گذرواژه از نوع کاپیتال هستند، گذرواژه در عمل به بزرگی یا کوچکی حروف حساس نیست. امدادگر می تواند آنها را در حالت کوچک یا بزرگ( کاپیتال) تایپ کند.

یادآوری: اگر گزینه Use Easy Connect به رنگ خاکستری باشد، کار نمی کند، یا شخصی که قرار است به شما کمک کند ویندوز 7 را اجرا نمی کند. بخش های « مسائل Easy Connect» و « ارسال دعوت نامه از طریق ایمیل» را بخوانید.
پس از آن که گذرواژه را به امدادگر دادید، شما راحت سر جای خود بنشینید_ لحظاتی بعد که امدادگر آن را تایپ می کند، پنجره ای باید بر روی صفحه نمایش شما ظاهر شود که از شما می پرسد که آیا می خواهید که امدادگر شما بتواند به کامپیوتر شما وصل شود یا نه. هنگامی که روی Yes کلیک کنید، صفحه نمایش چند لحظه به لرزه در می آید، و سپس پنجره ای که پیشتر گذرواژه شما را به نمایش در آورد به شما گزارش خواهد کرد که امدادگر حالا می تواند دسک تاپ شما را ببیند. همچنین ممکن است متوجه نوعی تغییرات تصویری بشوید_ جای تصویر کاغذ دیواری دسک تاپ شما یک زمینه سیاه به نمایش در خواهد آمد، و دسک تاپ شما به حالت رنگی Windows Basic تغییر خواهد کرد، که سبب خواهد شد که تاسک بار(4) و پنجره ها بدون جلوه های ویژه به نمایش در بیایند. عادی است و کارایی را بر روی یک ارتباط لرزان اینترنت بهینه می کند.

حتی پس از آن که امدادگر گذرواژه ای را تایپ می کند که شما ارائه کرده اید، باز هم برای برقراری ارتباط به اجازه شما نیاز است.
پس ازبرقراری ارتباط بین شما و امدادگر، مسئله را می توانید با استفاده از کامپیوترتان نمایش دهید و همزمان امدادگر آن را تماشا کند. اگر از پیش از طریق تلفن یا پیام رسانی فوری با امدادگر در تماس نبوده باشید،روی دکمه Chat برای ارتباط متنی کلیک کنید.

کنترل را به دست امدادگر بسپارید

هنگامی که سعی می کنید که مسئله ای را از طریق Remote Assistance حل کنید، اغلب دادن کنترل کامپیوتر به دست امدادگر با تجربه مؤثرتر از زمانی است که او فقط تماشاگر باشد و به شما بگوید که روی چه چیزی کلیک کنید یا چه چیزی را تایپ کنید.
تا زمانی که شما از کسی که به او اعتماد دارید کمک می گیرید، استفاده از Remote Assistance برای دادن کنترل کامپیوتر به آن شخص بی خطر است. با این همه، دادن کنترل کامپیوتر از طریق Remote Assistance به کسی دیگر به معنی خارج شدن کنترل کامپیوتر از دست شما نیست. امدادگر بدون اجازه شما نمی تواند کنترل را به دست بگیرد، و چون در کنترل کامپیوتر با شما مشترک است، با آن که صفحه کلید و موش امدادگر قادر به کنترل کامپیوتر شما خواهد بود، صفحه کلید و موش شما نیز توان کنترل کامپیوترتان را دارد.
Remote Assistance کنترل کامپیوتر را فقط در زمانی با امدادگر مشترک می کند که او روی دکمه Request Control کلیک کند و از شما درخواست کنترل کامپیوترتان را کند. هنگامی که او این کار را انجام بدهد، پنجره ای بر روی صفحه نمایش شما به نمایش در می آید و از شما می خواهد که یکی از پاسخ های No یا Yes را بدهید. این پنجره همچنین حاوی یک مربع تیک زنی است که به امدادگر امکان می دهد که به پیام های User Account Control پاسخ بدهد. اگر شما این مربع را تیک دار نکنید و امدادگر با یک پیام UAC به هنگام کار روی سیستم شما برخورد کند، صفحه نمایش امدادگر تا زمانی که شما به آن پاسخ ندهید تاریک می شود( پیام های UAC پنجره های تأیید گیری ای هستند که غالباً پیش از آن که مجاز به تغییر دادن بعضی از تنظیم ها شوید به نمایش در می آیند).

گزینه های ارتباط

در زمانی که یک جلسه Remote Assistance برقرار است، روی دکمه Settings برای پیکر بندی بعضی از گزینه های ارتباط، مانند فعال کردن جلوه های بصری، اگر یک ارتباط اینترنت سریع داشته باشید)، یا استفاده از کلید ESC به عنوان یک روش دیگر برای متوقف کردن حالت کنترل مشترک کامپیوتر می توانید کلیک کنید.اگر زمانی بخواهید که موقتاً دسک تاپ تان را بدون قطع کردن ارتباط Remote Assistance پنهان کنید، کافی است روی Pause برای سیاه کردن صفحه نمایش امدادگر کلیک کنید، و سپس به هنگامی که آماده تماشا کردن صفحه نمایش شدید روی Continue کلیک کنید.
هنگامی که امدادگر دیگر به کنترل کامپیوتر شما نیاز نداشته باشد ( اما باز هم بتواند دسک تاپ شما را تماشا کند)، روی Stop Sharing برای خارج کردن کنترل کلیک کنید. برای متوقف کردن کامل استفاده از Remote Assistance، کافی است پنجره Remote Assistance را ببندید. امدادگر شما نیز در طرف خودش می تواند اکثر این کارها را انجام بدهد.
هنگامی که یک ارتباط Remote Assistance با کسی را از طریق Easy Connect برپا کنید، کمک گرفتن از همان شخص در دفعات بعدی کمی آسان تر می شود. این از آن روست که بار بعد که یک دعوت نامه کمک ارسال می کنید، قادر خواهید بود که از میان فهرستی از افرادی که پیشتر از طریق Easy Connect ارتباط برقرار کرده اند امدادگر مورد نظرتان را انتخاب کنید. هرگاه یکی ازموارد فهرست را انتخاب کنید، دعوت نامه همچون قبل ساخته خواهد شد، اما این بار شما یک گذرواژه را نخواهید دید. برای پاسخ دادن به دعوت نامه و ارتباط با شما، امدادگر فقط لازم است که نام شما را از فهرست تماسی مشابه در طرف خودش انتخاب کند،با این شرط که او از همان کامپیوتری استفاده کند که بار اول استفاده کرده است.

مسائل Easy Connect

Easy Connect بهترین روش برپاسازی یک ارتباط Remote Assistance است، و تا زمانی که شما و امدادگرتان از ویندوز 7 استفاده کنید و به شبکه های خانگی وصل باشید( توجه داشته باشید که یک شبکه اداری یا یک شبکه عمومی مانند یک نقطه تحت پوشش Wi-Fi ممکن است جلوی چنین ارتباطی را بگیرند)، احتمالاً قادر خواهید بود که از آن بدون هیچ مسئله ای بهره بگیرید. اگر شما یا امدادگرتان نتوانستید از طریق Easy Connect ارتباط برقرار کنید، کلیک کردن روی دکمه Troubleshooting ممکن است به ویندوز 7 امکان بدهد که یک مسئله پیکربندی را که ممکن است جلوی یک ارتباط را می گیرد شناسایی و تصحیح کند. پس از اجرای Troubleshooting، لازم است که یک دعوت نامه جدید بسازید.

اگر باز هم نتوانستید یک Easy Connect را پس از اجرای Troubleshooting برقرار کنید، بد نیست که مجهز بودن روترهای(5) هر دو طرف اینترنت به آخرین فرم ور(6) را بررسی کنید، اگر روزآمد نبودند، آنها را روزآمد کنید( برای اطلاعات بیشتر به سایت وب سازنده روتر مراجعه کنید).

ارسال یک دعوت نامه از طریق ایمیل

اگر به هر دلیلی Easy Connect را یک گزینه مناسب نمی دانید، به جای آن ارسال یک دعوت نامه Remote Assistance با ایمیل را امتحان کنید . برای این کار، دعوت نامه را همان گونه که پیشتر شرح دادیم برپا کنید،اما در مقابل یکی از گزینه های زیر را انتخاب کنید:
Use Email To Send An Invitation
Save This Invitation As A File
اولی به طور خودکار یک پیام جدید با برنامه ایمیل پیش فرض شما مانند Outlook، Windows Live Mail، یا Thunderbird خواهد ساخت که یک فایل « Invitation.msrcincident» به آن پیوست می شود. دومی به شما امکان خواهد داد که یک فایل را ذخیره کنید و سپس اگر از یک سرویس ایمیل مبتنی بر وب مانند Gmail یا Hotmail بهره می گیرید به طور دستی آن را به یک پیام پیوست کنید. در نام گذاری فایل دعوت نامه مختار هستید، فقط نباید بسط « .msrcincident» را تغییر بدهید.
روش ارسال ایمیل شما هرچه که باشد، پس از آن که دعوت نامه دریافت شود، یک پنجره گذرواژه را همان گونه به نمایش در خواهد آورد که در سناریوی Easy Connect به نمایش در می آید. هنگامی که یک دعوت نامه را ایمیل می کنید، برای راحتی ممکن است گذرواژه را در داخل ایمیل قرار دهید.راحت است، اما از لحاظ امنیتی یک فکر خوب نیست. در نتیجه، اگر مجبورید گذرواژه را از طریق ایمیل ارسال کنید، اطمینان یابید که آن را به نشانی درست ارسال می کنید.
فایل های دعوت نامه فقط به مدت 6 ساعت اعتبار دارند، در نتیجه، پس از گذشت دوره اعتبار نمی توان آنها را به کار برد. با وجود این، به طور پیش فرض می توانید خودتان مدت اعتبار را تعیین کنید، که به ویژه زمانی سودمند است که می خواهید یک دعوت نامه دارای دوره اعتبار طولانی برای کسی بسازید که مطمئن هستید که از او می توانید کمک بگیرید. برای تغییر دادن دوره اعتبار دعوت نامه، روی دکمه Start کلیک کنید، remote را در کادر جستجو تایپ کنید، و Allow Remote Access To Your Computer را تحت یافته های مربوط به Control Panel انتخاب کنید. سپس، روی دکمه Advanced برای انتخاب دقیقه، ساعت، یا روز اعتبار دعوت نامه ها کلیک کنید. بار بعد که در مورد کامپیوتر ویندوز 7 خود مشکل داشته باشید، یا فقط در مورد بخشی از یک نرم افزارتان به آموزش نیاز داشته باشید، به یاد بسپارید که Remote Assistance امداد کامپیوتری را آسان کرده است.

کمک کنید

عمل پاسخ دادن به یک دعوت نامه Remote Assistance مشکل تر از ساخت آن نیست. کافی است هنگامی که Remote Assistance را به اجرا در می آورید به جای گزینه زیر
Invite Someone You Trust To Help You
گزینه زیر را انتخاب کنید:
Help Someone Who Has Invited You
اگر گزینه Use Easy Connect را انتخاب کنید، پنجره ای به نمایش در می آید و از شما می خواهد که گذرواژه 12 کاراکتری ای را ارائه بدهید که کمک گیرنده به شما داده است. اگر یک فایل دعوت نامه Remote Assistance دریافت کرده باشید، کافی است روی آن کلیک - دوضرب کیند تا یک صفحه گذرواژه مشابه برای شما به نمایش در بیاید.

هنگامی که به کامپیوتر راه دور وصل شدید، اگر تصویر دسک تاپی که می بینید کمی دراز یا پهن شده باشد، یا خواندن آن دشوار باشد، به معنی آن است که کمک گیرنده در حال استفاده از رزولوشنی بالاتر از رزولوشن مورد استفاده شماست. کلیک کردن روی دکمه Actual Size دسک تاپ را واضح خواهد کرد، اما مجبور خواهید بود که برای دیدن کل صفحه از روش طومارنمایی( اسکرول ) بهره بگیرید. همچنین توجه داشته باشید که بسته به وضعیت ارتباط اینترنت، ممکن است نمایش آنچه بر روی کامپیوتر راه دور می گذرد به چند ثانیه وقت نیاز داشته باشد.
سرانجام، به یاد داشته باشید که ارتباط Remote Assistance آن قدر سریع نیست که ویدئو را نمایش بدهد، و صدا را اصلاً انتقال نمی دهد. در نتیجه، برای رفع اشکال آن نوع مسائل، لازم است که کمک گیرنده به عنوان چشم ها و گوش های شما عمل کند.

پیش نیازها

برای این که Remote Assistance به طور موفقیت آمیز کار کند، بهتر است هم کامپیوتر کاربر با تجربه و هم کامپیوتر کاربر کم تجربه از ویندوز 7 بهره بگیرند، و هر دو باید به یک شبکه عمومی( مانند یک شبکه خانگی یا اینترنت) وصل باشند. کاربر کم تجربه باید از یک حساب مدیریتی (administrative account) بهره بگیرد( حساب مدیریتی همان حساب کاربری است که ویندوز7 به هنگام نصب می سازد).
اگر سپردن کنترل کامپیوتر به کاربر متخصص را بپذیرید، می توانید به طور اشتراکی کنترل صفحه کلید و موش را در اختیار داشته باشید. با وجود این، بهتر است کنترل را به طور کامل در اختیار کاربر متخصص بگذارید چون اگر شما نیز همزمان فرمان صادر کنید ممکن است در روند رفع اشکال مسائلی به وجود بیاید.

رفع اشکال Remote Assistance

با آن که Remote Assistance به طور معمول راحت کار می کند،به دلیل تداخل ها در پیکربندی یا عیوب برنامه ممکن است مسائلی به وجود بیاید. در زیر چند مسئله شناخته شده و روش حل آنها آمده است.
*از زمانی که Remote Assistance معرفی شده است، متداول ترین مسئله کار درمحیط های ویندوز متفاوت بوده است. به خاطر بسپارید: هر دو کاربر بهتر است دو ویندوز یکسان، مثلاً هر دو طرف ویندوز 7 داشته باشند.
اگرکاربر متخصص، کنترل کامپیوتر راه دور را از دست بدهد، علت می تواند در چیزی باشد که رزولوشن( دقت) کامپیوتر راه دور را تغییر داده است، مانند یک برنامه محافظ صفحه نمایش( screen saver) یا برنامه ای دیگر. بهتر است به هنگام این عملیات، برنامه محافظ صفحه نمایش را غیر فعال کنید. برای این کار، روی یک جای خالی Desktop کلیک - راست کنید، روی Personalize کلیک کنید و بعد در پایین پنجره Personalization روی آیکن Screen Saver کلیک کنید، و None را در پنجره ای که ظاهر می شود انتخاب کنید. در هر صورت، Remote Assistance به کاربر با تجربه پیام خواهد داد که پس از برقراری ارتباط مجدد، دوباره کنترل کامپیوتر راه دور را درخواست کند.
اگر کاربر متخصص سعی کند از راه دور کامپیوتر شما را کنترل کند و پیام خطای زیر را دریافت کند: « کنترل از راه دور این کامپیوتر مجاز نیست»، لازم است کامپیوترتان را برای کنترل راه دور پیکربندی کنید(و همچنان که پیشتر ذکر شد، باید از یک حساب Administrator بهره بگیرید.)

برای این کار، روی Computer کلیک - راست کنید، Properties را انتخاب کنید، و روی Remote Settings در ستون چپ کلیک کنید.در پنجره System Properties در برگه Remote مربع کنار عبارت زیر را تیک دار کنید:
Allow Remote Assistance connections to this computer
اگر روی دکمه Advanced تحت کادر Remote Assistance در این برگه کلیک کنید، دوره انقضای دعوت نامه را تحت کادر Invitations می توانید تغییر بدهید. تحت Remote Control در پنجره Remote Assistance Settings نیز می توانید مربع کنار عبارت زیر را برای دادن اجازه کنترل کامپیوتربه امدادگر تیک دار کنید:

Allow This Computer To Be Controlled Remotely
و روی OK کلیک کنید.سپس در پنجره System Properties روی Apply و آنگاه OK کلیک کنید و پنجره System را ببندید.
اگر کاربر متخصص نتواند ارتباط برقرار کند و پیام انقضای دعوت نامه یا لغو دعوت نامه دریافت کند، اما در واقع زمان دعوت نامه منقضی نشده باشد( و شما آن را لغو نکرده باشید)، می توانید ریشه مسئله را در System Restore پیدا کنید. اگر به تازگی از System Restore بهره گرفته باشید و سیستم را به تاریخی( نقطه بازگردانی ای) پیش از زمان ساخت دعوت نامه برده باشید( restore)، در حقیقت، دعوت نامه به صورت منقضی شده یا لغو شده ظاهر خواهد شد . مجبورید که یک دعوت نامه دیگر بفرستید( که توصیه می شود)، یا از System Restore برای لغو بازگردانی بهره بگیرید.
سرانجام، اگر موقع ارسال دعوت نامه Remote Assistance یک نشانی ایمیل غیر معتبر وارد کرده باشید، Remote Assistance به شما نمی گوید که گیرنده دعوت نامه را دریافت کرده است یا نه. Remote Assistance نمی تواند اعتبار نشانی های ایمیل را بررسی کند، یا تأیید کند که آیا دعوت نامه دریافت شده است یا نه. بنابراین،اطمینان حاصل کنید که نشانی ایمیلی که دعوت نامه را برایش ارسال می کنید معتبراست و کار می کند.

ارتباط اینترنت تلفنی و باند عریض

Remote Assistance روی خطوط پر سرعت اینترنت خوب کار می کند. اما اگر از طریق یک مودم 56 کیلوبیت در ثانیه ای ارتباط برقرار کنید کارایی کمتر است. در حقیقت، ارتباط کاربران تلفنی آهسته است. اما مایکروسافت سعی کرده است که ارتباط را برای کاربران مودم های آهسته بهینه کند.
به عنوان مثال، اگر نرم افزار Remote Assistance روی کامپیوتر کاربر متخصص، یک مودم تلفنی را در کامپیوتر راه دور تشخیص بدهد، به طور خودکار رنگ دسک تاپ را به حالت 8 بیتی تنظیم می کند و کاغذ دیواری ( wallpaper) را خاموش می کند تا سرعت عمل ارتباط بیشتر شود. این دو کار، سرعت را بالا می برند و از دست دادن تنظیم رنگ بالا و کاغذ دیواری بر روی امکانات رفع اشکال تأثیری نمی گذارند.

چقدر مطمئن است؟

واضح است که Remote Assistance یکی از برنامه هایی است که داده دزدان ( hacker) آن را بسیار دوست دارند. آنها می توانند با در دست گرفتن کنترل کامپیوتر شما اطلاعات فراوانی را از روی آن بدزدند. با این همه، فناوری ارتباط راه دور به قدر کافی امنیت دارد.احتمال این که داده دزدان بتوانند از طریق کامپیوتر امدادگر کنترل کامپیوترشما را در دست بگیرند بسیار کم است. اما اگر یک داده دزد از اول عملیات دعوت نامه را به دست بیاورد شما به مشکل خواهید افتاد. خوشبختانه، Remote Assistance چندین امکان امنیتی دارد. گذرواژه یک شروع خوب است، و اگر آن را نه به عنوان یک گزینه بلکه به عنوان ضرورت در نظر بگیرید شروع بسیار بهتری است. و با آن که مرحله گذرواژه کمی آزار دهنده به نظر می رسد، اما دست کم اطمینان می دهد که کسی به جز دوست متخصص شما آن را ندارد.
چند راه برای انتقال گذرواژه در پیش دارید: ایمیل، تماس تلفنی، یا حضوری. واضح است که مطمئن ترین راه ارائه گذرواژه به صورت حضوری است،چون داده دزدان می توانند با بررسی ایمیل گذرواژه را بیابند.
مورد امنیتی دیگر Remote Assistance گزینه تاریخ انقضای دعوت نامه است. استفاده از این امکان نیز همیشه یک کار خوب است. مدت انقضا هرچه کمتر باشد بهتر است: یک ساعت عالی است.
سرانجام، Remote Assistance از پیام های منطقی خوبی در طول مدت دعوت و عملیات ارتباط بهره می گیرد. با این همه، کامل نیست. وقتی دعوت نامه فرستاده اید، کمتر از کنار کامپیوتر خود دور شوید چون ممکن است در غیبت شما کسی به کامپیوتر شما دسترسی یابد و اطلاعات تان را بدزدد.
هرچه صنعت کامپیوتر بیشتر ترقی می کند عملیات مجرمانه نیز با آن پیشرفت می کند، اغلب به صورت خاموش، در نتیجه، هیچ گاه رعایت اقدامات امنیتی را فراموش نکنید. به ویژه، اگر از Remote Assistance زیاد بهره می گیرید همواره دعوت نامه ها را به دیده تردید نگاه کنید.

پی نوشت ها :

1)invitation
2)password
3)instant messaging
4)Taskbar
5)router
6) firmware

حل مسائل متداول ویندوز 7

حل مسائل متداول ویندوز 7

ویندوز 7 امکانات جدیدی دارد،و با آن که این امکانات برای بسیاری از کاربران خوب هستند، برای بعضی از کاربران ممکن است دردسر درست کنند. در این مقاله، متداول ترین مسائلی را که کاربران ویندوز 7 با آنها برخورد می کنند بررسی خواهیم کرد و نکاتی را برای حل آن مسائل خواهیم گرفت.

مسئله: نمی دانم که نصب Upgrade را باید انجام دهم یا نصب Custom را.

راه حل: ویندوز 7 با نصب Custom، داده های دیسک سخت مقصد را پیش از نصب سیستم عامل جدید حذف خواهد کرد، که به این معنی است که همه فایل های شخصی ای را که پشتیبان گیری(1) نکرده اید از دست خواهید داد. همچنین بدین معنی است که برنامه های کاربردی و تنظیم های انجام شده در سیستم عامل پیشین همگی پاک خواهند شد.
با نصب Upgrade، دیسک نصب ویندوز 7 را می توانید در دیسک ران قرار دهید؛ دستورالعمل های روی صفحه نمایش را انجام دهید؛ و ویندوز 7 را بدون از دست دادن فایل ها، برنامه های کاربردی، و تنظیم های روی کامپیوتر فعلی خود بارکنید. با وجود این،مایکروسافت باز هم توصیه می کند که از همه فایل های تان پشتیبان گیری کنید و همه دیسک های نصب برنامه های کاربردی خود را دم دست داشته باشید، تا در صورتی که به هنگام نصب ویندوز 7 اشکالی پیش آمد داده های تان در معرض خطر قرار نگیرند.

مسئله: ویندوز 7 یک برنامه ایمیل توکار ندارد. با پیام های ( ایمیل های) آرشیو شده توسط برنامه Outlook Express( ویندوزاکس پی) و برنامه Windows Mail( ویندوز ویستا) چه کنم؟

راه حل: برنامه Windows Live Mail را می توانید از اینترنت دریافت کنید و پیام های ( ایمیل های) موجودتان را برای آن import کنید. برنامه رایگان Windows Live Mail را می توانید از سایت وب زیر دریافت کنید:

download.live.com
Windows Live Mail را بازکنید، روی منوی File کلیک کنید ( اگر نوار منو را ندیدید کلید Alt را بزنید تا آن را برای شما نمایان کند)،گزینه Import را انتخاب کنید، و Message را انتخاب کنید.درمیان فهرست، برنامه ایمیل اولیه خود را انتخاب کنید، روی Next کلیک کنید، و دستورالعمل های روی صفحه را برای وارد کردن (import) پیام ها انجام دهید. همچنین توجه داشته باشید که یک برنامه ایمیل دیگر، مانند Thunderbird3 محصول Mozilla را نیز می توانید به رایگان از اینترنت دریافت و نصب کنید:
http://www.mozillamessaging.com/
اما وارد کردن پیام های پیشین به آن به چند کار اضافی نیاز دارد. اگر بخواهید پیام های ذخیره شده در Outlook Express را برای Thunderbird وارد کنید، Thunderbird را باز کنید، منوی Tools را انتخاب کنید، و Import را انتخاب کنید.دکمه رادیویی Mail را انتخاب کنید، روی Next کلیک کنید، و Outlook Express انتخاب کنید. روی Next کلیک کنید، آنگاه باید بتوانید پوشه ای را انتخاب کنید که در آن ایمیل های Outlook Express خود را ذخیره کرده اید. برای وارد کردن پیام های Windows Mail ( واقع در ویستا) به Thunderbird، لازم است که پوشه ای را که در آن Windows Mail ذخیره شده است برای ویندوز 7 copy کنید، که معمولاً در مکان زیر قرار دارد:
C:\APPDATA\LOCAL\MICROSOFT\WINDOWS MAIL
اگرجای ذخیره شدن Windows Mail را نمی دانید، Windows Mail را باز کنید، Tools را انتخاب کنید، و Options را انتخاب کنید. برگه Advanced را انتخاب کنید، Maintenance را انتخاب کنید، و روی دکمه Store Folder کلیک کنید. نشانی فهرست شده جایی است که در آن پیام های شما در حال حاضر بر روی کامپیوترتان ذخیره شده است.
اگر قصد دارید از یک کامپیوتر جدید استفاده کنید، پیام ها را در یک حافظه فلش یا یک دیسک سخت پرتابل کپی کنید. سپس، دستورالعمل های سایت tiny.cc/w0BdR را برای دریافت برنامه ImportExportTools اجرا کنید و سپس Thunderbird را باز کنید. روی منوی Tools کلیک کنید، Add-ons را انتخاب کنید، روی Install کلیک کنید، پوشه ای را بیابید که ImportExportTools را در آن ذخیره کرده اید، این فایل را انتخاب کنید، و روی Install Now کلیک کنید. لازم است که برای خاتمه دادن به عملیات نصب، برنامه Thunderbird را باز راه اندازی کنید. برای وارد کردن ایمیل های Windows Mail در Thunderbird، روی یک پوشه حساب در سمت چپ Thunderbird کلیک -راست کنید، و Import/Export را انتخاب کنید و روی Import EML File کلیک کنید،و ایمیل هایی را که می خواهید از Windows Mail انتقال بدهید انتخاب کنید و روی Open کلیک کنید.
بعضی از برنامه های ایمیل وبی، مانند جی میل( 2) ( رایگان) نیز به شما امکان می دهند که پیام های آرشیوی را import کنید، اما همه امکانات یک برنامه ایمیل جامع، مانند امکان دستیابی ایمیل بدون دسترسی به اینترنت را فراهم نمی کنند.

مسئله: چه بر سر Windows Movie Maker و Photo Gallery رفته است؟

راه حل: مایکروسافت در حال حاضر Windows Live Movie Maker و Windows Live Photo Gallery را به عنوان بخشی از برنامه جامع Windows Live Essentails خود ارائه می کند:
download.live.com
توجه داشته باشید که Windows Live Movie Maker امکانات جدیدی دارد که در برنامه Windows Movie Maker ویندوز ویستا و ویندوز اکس پی وجود نداشت. Windows Live Photo Gallery نیز امکانات جدیدی دارد که در برنامه Photo Gallery ویندوز ویستا وجود ندارد، مانند امکان ساخت پانورامیک یا انواع مختلفی از عکس های سیاه و سفید.

مسئله: بخش Software Explorer در برنامه Windows Defender ( در ویندوز 7) حضور ندارد.

راه حل: Software Explorer به شما کمک می کند که برنامه هایی را که به طور خودکار در زمان استارت آپ به اجرا در می آیند شناسایی و کنترل کنید، در نتیجه، سرعت عملیات بار کردن سیستم عامل را می توانید با جلوگیری از اجرای برنامه های غیر ضروری بیشتر کنید. بسیاری از مردم Software Explorer را به استفاده از System Properties ترجیح می دهند، چون Software Explorer به روشنی ناشر برنامه، اجازه یا عدم اجازه اجرای خودکار برنامه، و میزان ریسک برنامه را توضیح می دهد.
برنامه رایگان Autoruns For Windows نیز توضیحات مشابهی را فراهم می سازد و یک جایگزین خوب برای Software Explorer است:
http://technet.microsoft.com/en-us/sysinternals/bb963902.aspx
کسانی که با Software Explorer آشنا هستند، Autoruns را کم توان تر خواهند یافت، اما باز هم کنترل کاملی را روی برنامه هایی که به طور خودکار در ویندوز 7 به اجرا در می آیند فراهم می سازد. هرگاه این برنامه را دریافت کردید، پوشه Autoruns را در دسک تاپ کامپیوترتان نافشرده( unzip) کنید. روی فایل Autoruns کلیک - دو ضرب کنید و در پنجره Do You Want To Run This File روی دکمه Run کلیک کنید و با قرارداد استفاده موافقت کنید. به برگه Logon بروید و کادرهای Autorun Entry و Publisher هر برنامه فهرست شده را برای مشخص کردن این که آیا می خواهید که آن برنامه در زمان استارت آپ به اجرا درآید یا نه بررسی کنید.
برای به دست آوردن یک نمایش کامل از پراسس هایی(3) که در زمان بوت به اجرا در می آیند، به برگه Everything بروید. اجرای بعضی از پراسس ها برای ویندوز 7 ضروری است، در نتیجه، باید درباره مسدودسازی مواردی که انتخاب می کنید احتیاط کنید. یک فکر خوب آن است که روی منوی Options کلیک کنید و Hide Windows Entries را انتخاب کنید تا نتوانید پراسس های استارت آپ ضروری را غیر فعال کنید. توصیه ما آن است که فقط مواردی را بر روی برگه Everything متوقف کنید که مطمئن هستید که اجرا شدن آنها در زمان استارت آپ ضروری نیست.

مسئله: گزینه های Classic View در ویندوز 7 در کجا هستند؟

راه حل: در ویستا، مایکروسافت یک گزینه Classi c Start Menu و یک حالت Classic View برای Control Panel فراهم کرده است که برای کاربرانی سودمند است که صفحه آرایی نگارش های پیشین ویندوز را ترجیح می دهند. در ویندوز 7، گزینه Classic View وجود ندارد.
اگر یک نمایش فهرستی را در Control Panel می پسندید، روی آیکن پایین آمدنی در کنار View By کلیک کنید و Large Icons یا Small Icons را انتخاب کنید.
ویندوز 7 برای چهره Control Panel سه گزینه فراهم کرده است، که دو تای آنها چهره ای شبیه به حالت Classic View در ویستا دارند. مایکروسافت به طور پیش فرض Control Panel را در حالت نمایشی Category نشان می دهد، که هشت گروه اصلی را فهرست می کند که برای رسیدن به زیر گروه ها و خصوصیات ویندوز 7 می توانید انتخاب کنید. برای استفاده از یک Classic View معادل، Control Panel را باز کنید، روی منوی پایین آمدنی View By کلیک کنید، و یکی از گزینه های Large Icons یا Small Icons را انتخاب کنید. تنها اختلاف بین این دو در اندازه آیکن های روی صفحه نمایش است.
اگر به دنبال یک منوی طرح ویندوز اکس پی باشید می توانید برنامه رایگان CSMenu محصول OrdinarySoft را از اینترنت دریافت و نصب کنید:
http://www.csmenu.com/
کافی است به سایت وب سازنده بروید، روی Download Freeware کلیک کنید، و فایل نصب برنامه را به اجرا در آورید. CSMenu حاوی همه مواردی است که در آرایش منوی ویندوز 7 جدید خواهید یافت، اما همه موارد را در یک جا می توانید ببینید.

مسئله: برنامه های قدیمی من بر روی ویندوز 7 نصب نمی شوند.

راه حل: مایکروسافت ویندوز 7 را طوری طراحی کرده است که با برنامه های کاربردی قدیمی تر سازگاری بهتری را در مقایسه با ویستا فراهم کند؛ با وجود این، همه برنامه های کاربردی درست عمل نخواهند کرد. مایکروسافت برای کمک به حل این مسئله برنامه Windows 7 Compatibility Mode را تدارک دیده است، که به شما امکان می دهد که برنامه کاربردی مسئله دار را به روشی نصب و اجرا کنید که همواره از تنظیم های یک نگارش پیشین ویندوز بهره بگیرد. توجه داشته باشید که مایکروسافت تأکید کرده است که از برنامه Program Compatibility برای نرم افزار ضد ویروس، برنامه های خدمات دیسک، نرم افزار سیستمی، یا سایر برنامه هایی که برای امنیت داده ها به کار می روند نباید استفاده کنید، زیرا تنظیم های سازگارسازی ممکن است یک خطر امنیتی به وجود بیاورند یا داده ها را خراب کنند.
اگر در نصب یک برنامه کاربردی قدیمی در ویندوز 7 مشکل پیدا کردید، دیسک نصب آن برنامه را در دیسک ران قرار دهید( و مکان پوشه ای را بیابید که فایل نصب در آن ذخیره شده است)، و یا از Windows Explorer برای پیدا کردن فایلی که برای نصب برنامه روی آن کلیک - دو ضرب می کنید، مانند فایل Setup.exe یا Install.exe، بهره بگیرید.Windows Explorer را باز کنید، روی دیسک ران نوری ای که دیسک نصب را در آن قرار داده اید کلیک - راست کنید، و Open In New Window را انتخاب کنید. روی فایل نصب کلیک - راست کنید، Properties را انتخاب کنید، و برگه Compatibility را انتخاب کنید. در بخش Compatibility Mode، مربع کنار عبارت زیر را تیک دار کنید:
Run This Program In Compatibility Mode For
و Previous Version Of Windows را انتخاب کنید. در پاره ای از موارد، یک نگارش خاص از ویندوز، مانند Widows XP (Service Pack 3) یا Windows Vista(Service Pack 1) را می توانید انتخاب کنید.
Program Compatibility Wizard در ویندوز 7 به شما امکان می دهد که برنامه های تان را با استفاده از پارامترهای سیستم عامل یک ویندوز پیشین نصب و اجرا کنید.
پس از آن که برنامه نصب شد، از Program Compatibility Wizard برای اجرای آن برنامه با استفاده از تنظیم های یک نگارش پیشین ویندوز بهره بگیرید. روی دکمه Start کلیک کنید، Control Panel را انتخاب کنید، و Programs را انتخاب کنید. روی گزینه زیر کلیک کنید:
Run Programs Made For Previous Versions Of Windows
و روی Next کلیک کنید. ویندوز 7 برنامه های روی کامپیوتر شما را شناسایی خواهد کرد. در فهرست نتیجه، برنامه ای را که برای شما مسئله به وجود آورده است می توانید انتخاب کنید. اگر روی Next کلیک کنید، برنامه هدایت کننده از شما خواهد پرسید که آیا می خواهید تنظیم های توصیه شده را امتحان کنید( Try Recommended Settings)، یا می خواهید برنامه را اشکال زدایی کنید( Troubleshoot Program).
اگر گزینه Try Recommended Settings را انتخاب کنید ویندوز 7 خودش حالت سازگاری مورد استفاده را تعیین خواهد کرد. اگر ویندوز 7 نگارشی را انتخاب کند که شما معتقدید درست است، روی Start The Programs برای آزمایش این که آیا درست کار می کند یا نه کلیک کنید.
روی Next کلیک کنید، و اگر برنامه کاربردی شما درست کار کند، Yes, Save These Settings For This Program را انتخاب کنید.
اگر آن برنامه باز هم کار نکرد، روی No Try Again Using Different Settings کلیک کنید، و مربع های کنار همه موارد فهرست شده ای را که صلاح می دانید تیک دار کنید. به عنوان مثال، اگر روی گزینه زیر کلیک کنید:
The Program Worked In Ealier Versions Of Windows But Wonُt Install Or Run Now
یک نگارش متفاوت ویندوز به جز نگارشی را می توانید انتخاب کنید که Program Compatibility Wizard انتخاب کرد. پنجره های برنامه هدایت کننده می توانند به شما کمک کنند که مشخص کنید که چرا برنامه شما در ویندوز 7 کار نمی کند.

مسئله: در ناحیه توجه دهنده( Notification Area) تعداد زیادی آیکن وجود دارد.

راه حل: در ویندوز 7، روی نمایش توجه دهنده ها در مقایسه با ویندوزهای پیشین کنترل بیشتری در اختیار دارید. بسته به اهمیت امکانات هر آیکن، می توانید آیکن ها و توجه دهنده های آنها را پنهان کنید، یا آیکن ها را غیرفعال کنید اما باز هم توجه دهنده های مربوط به آنها را ببینید.
برای اداره موارد موجود در Notification Area ویندوز 7، روی دکمه Up Arrow در منتهی الیه چپ Notification Area کلیک کنید و روی Customize کلیک کنید.
در پنجره Select Which Icons And Notifications Appear On The Taskbar، همه برنامه های کاربردی و پراسس هایی را خواهید دید که ویندوز 7 می تواند نمایش بدهد. در کنار هر مورد فهرست، یک منوی پایین آمدنی وجود دارد، که در آن یکی از گزینه های زیر را می توانید انتخاب کنید:
Show Icon And Notifications
Hide Icon And Notifications
Only Show Notifications
برنامه هایی که تنظیم Show Icon And Notifications دارند به طور دائم در Notification Area به نمایش در خواهند آمد.در نتیجه، لازم است که یکی از دو گزینه دیگر را برای کاستن از تعداد آیکن های Notification Area انتخاب کنید. انتخاب Hide Icon And Notifications، هم آیکن و هم توجه دهنده های آن را پنهان خواهد کرد.در بسیاری از موارد، بهترین حالت انتخاب Only Show Notifications است.
پنجره Select Which Icons And Notifications Appear On The Taskbar یک لینک Turn System Icons On Or Off را نیز فراهم می سازد، که در آن می توانید آیکن های Clock، Volume، Network، Power و Action Center ویندوز 7 را حذف کنید.
اگر یک لینک Notification Area خلوت را می پسندید، روی این لینک کلیک کنید و OFF را در منوی پایین آمدنی کنار مواردی که دیگر تمایل به دیدن آنها ندارید انتخاب کنید.

پی نوشت ها :

1)backup
2)http://www.gmail.com/
3)process