چگونه تلفن همراه دنیا را تغییر داد

چگونه تلفن همراه دنیا را تغییر داد

دستگاه‌های تلفن همراه که روزی به عنوان ابزاری لوکس مورد استفاده قرار می‌گرفت و هر کسی قدرت خرید آن را نداشت، امروزه در دست هر کسی و در هر جایی از دنیا وجود دارد.

این دستگاه‌ها امروزه از مقوله ارتباط پا را فراتر نهاده و در زندگی افراد نقش مهمی ایفا می‌کنند و به نوعی می‌توان گفت تاثیر این ابزارها از سیاست تا تجارت، پزشکی و حتی جنگ گسترش یافته است.پیدایش تلفن همراه به سال 1970 بر می‌گردد و طی 40 سال این دستگاه‌ها از شکلی شبیه جعبه کفش به یک دستگاه کوچک که در جیب جا می‌شود تغییر کرد.

این دستگاه‌ها الان دیگر کالای لوکسی نیستند و هم‌اکنون از 6 میلیارد نفر جمعیت کره زمین بیش از 4 میلیارد نفر تلفن همراه دارند.به این ترتیب از جزیره مان‌هاتان تا پایتخت بورکینافاسو روش زندگی مردم با این دستگاه‌ها تغییر پیدا کرد.

تلفن‌های همراه امروزه به ابزاری برای خرید و فروش دام در کنیا تبدیل شده‌اند. در کره شمالی مردم برای ارتباط با دنیای خارج از آن استفاده می‌کنند.‌ در روستاهای افغانستان برای هشدار به سربازان در مقابله و جنگ با طالبان مورد استفاده قرار می‌گیرد. شورشیان از این ابزارها برای منفجر کردن بمب در عراق بهره می‌برند و آفریقاییان برای توزیع دارو و اطلاع‌رسانی درباره بیماری‌هایی همچون ایدز این دستگاه‌ها را مورد استفاده قرار می‌دهند.

هم‌اکنون همه کارگران در سراسر دنیا از این دستگاه‌ها استفاده می‌کنند،‌ حتی روستاهایی وجود دارد که اگرچه برق ندارند یا هنوز لوله کشی آب در آنها وجود ندارد اما در هر خانه‌ای دست‌کم یک دستگاه تلفن همراه هست.

در این گزارش قصد داریم به چهار روشی که تلفن‌های همراه باعث تغییر زندگی بشر شدند بپردازیم.

راهی برای آزادی

کره شمالی کشوری است که مردم برای استفاده از تلفن‌های همراه به شدت در محدودیت هستند و اجازه استفاده از این ابزارها را برای ارتباط با کشورهای دیگر ندارند.

در مرز چین و کره شمالی گروه‌های اعزامی فعالان حقوق بشر مستقر شده‌اند و هدف آنها تشویق افراد به استفاده از تلفن همراه است تا در کشوری که امکان استفاده از این دستگاه‌ها برای ارتباط با دنیای بیرون وجود ندارد تلفن‌های همراه وارد شده و مردم بتوانند از آنها بهره ببرند.

مردم این کشور به شدت در محدودیت و زیر ذره بین هستند، به طوری که اگر تلفن‌های قاچاق کشف شوند، منجر به زندانی شدن آنها می‌شود؛ حتی در این کشور افراد ممکن است به دلیل دسترسی به تلفن همراه به پای جوخه آتش نیز کشیده شوند.

توانمندی اقتصادی

بر اساس گزارش BBC، فقط 5 درصد مردم در تانزانیا حساب بانکی دارند و در کنیا یک شعبه بانکی برای 100 هزار نفر وجود دارد و این اوضاع در بسیاری از کشورهای در حال توسعه همچون هند نیز تکرار می‌شود.

اما در اوگاندا از تلفن‌های همراه برای انتقال پول استفاده می‌شود و در جایی که بانک وجود ندارد از این دستگاه‌ها به عنوان بانکداری همراه استفاده می‌شود. آنها صدها مایل دور از خانه کار می‌کنند و می‌توانند با استفاده از تلفن همراه برای خانواده شان پول بفرستند. در این کشورها اپراتورها سرویس انتقال پول را فراهم کرده اما در هند بانک‌ها سیستمی مبتنی بر موبایل راه اندازی کرده‌اند که انتقال پول را امکان‌پذیر می‌کند.

در کنیا این سرویس با نام M-Pesa ارایه شده و میلیون‌ها دلار پول هر روز با استفاده از سرویس پیامک انتقال پیدا می‌کند.

در شرق آفریقا هم کشاورزان با استفاده از سرویس پیامک پولی را که از فروش غلات به دست می‌آورند انتقال می‌دهند.

استفاده در زمینه پزشکی

هنگامی که در کشورهایی مثل کنیا، اوگاندا، جنوب آفریقا و زامبیا بیماری‌هایی مثل مالاریا، سل و ایدز شیوع می‌یابد و مشکل توزیع دارو وجود دارد، تلفن‌های همراه این مشکل را حل می‌کنند. در یک پروژه با نام Stop Stock-Outs فعالان اقدام به ارسال پیامک به یک شماره مرکزی می‌کنند و کمبود نوع خاصی از دارو را گزارش می‌دهند. همه این اطلاعات در یک نقشه مجازی جمع آوری شده و روی آن، نقاط قرمز نشان دهنده کمبود دارو و خطر خواهد بود.

جنگ و تلفن همراه

به گزارش وال استریت ژورنال، طالبان در افغانستان اپراتورها و شرکت‌های ارایه‌دهنده سرویس‌های محلی تلفن همراه را مجبور کرده‌اند که برج‌های مخابراتی شان را شب هنگام خاموش کنند.

این اقدام به منظور جلوگیری از گزارش عملکرد طالبان به دولت‌های دیگر است. ارتش ناتو هم در اقدامی مشابه برای جلوگیری از بمب گذاری شورشیان شبکه‌های تلفن همراه را در این کشور قطع کرد.

این در حالی است که کنترل این‌گونه ابزارها به مرور زمان مشکل‌تر شده است. البته تلفن‌های همراه در اقتصاد افغانستان خیلی تاثیر ندارند، با این حال هم‌اکنون در این کشور هر نفر یک دستگاه تلفن همراه دارد.